Jest urządzeniem stosowanym w leczeniu chorób układu oddechowego, schorzeniach kardiologicznych i onkologicznych przebiegających z niewydolnością oddechową, służy podawaniu powietrza ze zwiększoną zawartością tlenu. Pobiera powietrze z otoczenia następnie absorbuje azot, dzięki czemu do organizmu chorego trafia tlen w stężeniu przekraczającym 90%. Sprzęt dodatkowo filtruje, oczyszcza i nawilża (jeśli wyposażony jest w specjalny zbiornik) podawany gaz.
Urządzenie może pracować w trybie ciągłym nawet 24 godziny na dobę, dostarczając określoną objętość tlenu w czasie minuty (najczęściej od 0,5 do 5 litrów).
Koncentratory tlenu są bezpieczniejszą alternatywę dla butli tlenowych. Nie stwarzają ryzyka wybuchu, a w razie pożaru nie rozniecają ognia (nie zwiększają objętości tlenu w pomieszczeniu), nie wymagają wymiany (tlen w butli się kończy, w koncentratorach produkowany jest stale), aparaty są bardzo proste w obsłudze, dlatego świetnie sprawdzają się w użytku domowym, także w przypadku osób starszych.
Kiedy stosować koncentrator tlenu:
- POChP – przewlekłą obturacyjną chorobę płuc,
- mukowiscydozę,
- astmę oskrzelową,
- dysplazję oskrzelowo-płucną,
- zwłóknienie płuc,
- raka płuc.
- niewydolność krążenia,
- nadciśnienie tętnicze oraz niedociśnienie,
- dusznica bolesna,
- sercowe bóle w klatce piersiowej,
- zwłóknienie mięśnia sercowego.
W przebiegu chorób onkologicznych koncentratory tlenu poprawiają rezultaty stosowanego leczenia oraz pozytywnie wpływają na ogólną jakość życia chorego.
Zastosowanie tlenoterapii jest jednak szersze. Podawanie tlenu medycznego wspomaga rehabilitację po zabiegach, zmniejsza nasilenie objawów alergicznych, menopauzalnych i menstruacyjnych, a także poprawia kondycję psychiczną pacjentów cierpiących na zaburzenia psychiczne, w tym depresję. Koncentratorów można używać ponadto w stanach chronicznego zmęczenia i bezsenności, przy długotrwałej ekspozycji na stres, nawracających bólach głowy, jak również przy trudnościach ze skupieniem uwagi.
Mamy do dyspozycji koncentrator tlenu przenośny oraz koncentrator stacjonarny.
Stacjonarne koncentratory tlenu – ze względu na większą wydajność jest to typ używany najczęściej. Wykorzystuje się je zarówno w szpitalach, przychodniach czy klinikach, jak i w domach prywatnych. Choć cechują się stosunkowo sporymi gabarytami, gwarantują efektywną pracę, co jest niezbędne osobom zmagającym się z zaawansowaną niewydolnością oddechową. Koncentrator tlenu pobiera powietrze z otoczenia następnie absorbuje azot, dzięki czemu do organizmu chorego trafia tlen w stężeniu przekraczającym 90%.Sprzęt dodatkowo filtruje, oczyszcza i nawilża (jeśli wyposażony jest w specjalny zbiornik) podawany gaz.
Urządzenie może pracować w trybie ciągłym nawet 24 godziny na dobę, dostarczając określoną objętość tlenu w czasie minuty (najczęściej od 0,5 do 5 litrów).
Koncentratory tlenu są bezpieczniejszą alternatywę dla butli tlenowych. Nie stwarzają ryzyka wybuchu, a w razie pożaru nie rozniecają ognia (nie zwiększają objętości tlenu w pomieszczeniu), nie wymagają wymiany (tlen w butli się kończy, w koncentratorach produkowany jest stale), aparaty są bardzo proste w obsłudze, dlatego świetnie sprawdzają się w użytku domowym, także w przypadku osób starszych.
Po podłączeniu urządzenia do źródła zasilania należy wlać wodę do zbiornika nawilżacza (przy długotrwałym leczeniu jest on niezbędny, zapobiega wysychaniu śluzówki), uruchomić aparat i ustawić odpowiedni, wskazany przez lekarza przepływ. Po założeniu maski bądź wąsów tlenowych, możemy rozpocząć terapię.
Przenośne koncentratory tlenu – urządzenia te są mniejsze, dzięki czemu umożliwiają podawanie tlenu poza domem. W tym wypadku terapia jest jednak mniej produktywna, dlatego po koncentrator mobilny mogą sięgnąć osoby, u których problemy z oddychaniem nie są znaczne bądź potrzebują go okazjonalne i traktują jako uzupełnienie regularnej terapii aparatami stałymi.
Czas trwania i regularność tlenoterapii są zależne od specyfiki choroby, na jaką cierpimy, i zawsze ustala je lekarz prowadzący. U chorych z POChP może być wymagane codzienne podawanie tlenu przez 12 godzin na dobę. Niektórym pacjentom zalecana jest suplementacja tlenu nawet przez 24 godziny w ciągu doby.
Decyzję o dawce także podejmuje specjalista. Dopóki nie ustalimy, jaki przepływ będzie dla nas odpowiedni, najbezpieczniej ustawić go na poziomie 1,5 l/min.
Zaleca się stosowanie wody destylowanej, która jest łatwo dostępna w marketach czy na stacjach benzynowych. Używanie zwykłej wody z czasem może prowadzić do zatkania końcówki nawilżacza powstającym osadem. Wodę należy regularnie wymieniać (przynajmniej raz w tygodniu, podczas upałów każdego dnia).